29/1/10

Δωράκι!!!!!

Μετά απο τόσα χρόνια σαν καθηγήτρια..ήρθε η ώρα να το ζήσω και γώ...Τα παιδιά που σε πάνε όλο και θα ρθουν και θα σου μιλήσουν και θα μοιραστούν διάφορα προσωπικά, αθλητικα, κουτσομπολίστικα μαζί σου. Άλλα μπορεί και να ζωγραφίσουν και κάτι για σένα(έχω 2 αμάξια, παλιότερα με ζωγραφίσαν και με νυφικό!! και μία την έψησα να με ζωγραφίσει 15κιλά λιγότερη..χοχο). Το χαίρομαι πάρα πάρα πολύ όταν συμβαίνουν αυτά..αλλά έβλεπα και άλλους καθηγητές που τους έκαναν και άλλα δωράκια..και έλεγα..χμμμ κοίτα να δεις.. και σήμερα ήρθε η ώρα για το δικό μου δώρο.. 

Προτελευταία ώρα...με πιάνει μια μαθήτρια της Β' τάξης και μου λέει οτι έχει ένα δωράκι για μένα..nice σκέφτομαι..Τις λέω " αφίσα του Σάκη;" (αστειάκι μεταξύ μας..μάλλον καταλαβε οτι είμαι ρουβίτσα..είμαι;;;;) ...κάνουμε μάθημα με τσατίζουν, ξεχνάω τι μου πε. Σχολόντας μένει παραπίσω.. μιλάμε και βγάζει κάτω απο το θρανίο της..ενα κομμάτι αλουμινόχαρτο..και μου το δίνει.. " κυρία..αυτό είναι το δώρο σας." Εγώ κατευθείαν: " πίτα είναι;" (εμ το πινασμένο τι θα λεγα). Ανοίγω το αλουμινόχαρτο και βλέπω μια χοντρούλικια φέτα απο ολοφρεσκο κεκάκι(αυτό το κλασσικο βανίλια-κακαο ...Marmorkuchen). "Αμάν, τέλειο φαίνεται!" Και μετα μου λέει οτι το έφτιαξε με τα χεράκια της.. 

Πρίν 5 λεπτά το μασούλησα και θέλω να σας πω οτι ήταν υπεργαμάτο! Μπορεί να μην είναι το σουπερντουπερ δώρο, αλλά είμαι τρελά χαρούμενη και ευτυχισμένη. 

*σκουπίζει τα ψύχουλα απο το πληκτρολόγιο

13/1/10

Κλείσαμε 2 μήνες!

Α+Γ=L.F.E (όπως φαίνεται) και..είμαι ευτυχισμένη; Φυσικά και είμαι.. 2 μήνες! Είναι ότι πιο σταθερό είχα τον τελευταίο καιρό. Είμαστε αχώριστοι, κώλος και βρακί, πρωί μεσημέρι βράδυ! Αυτό οδηγεί θα μου πείτε σε σκαμπανεβάσματα. Ε ναι, τι θα ταν μια σχέση χωρίς περιόδους που είναι σούπερ γαμάτα και άλλες που είναι θυελλώδης και δεν μπορείτε να βλέπεστε; Εννοείται ότι αλλάζει η διάθεση σου βρε αδερφέ! Και ναι αυτά όλα γίνονται μέσα σε 2 μήνες! 
Μη  μου πείτε τώρα ότι δεν το ξέρατε! Οι περισσότεροι που με διαβάζετε το ξερετε..απλά δεν το συνειδητοποιήσατε. Σήμερα λοιπόν κλίνουμε δυο μήνες 13.11.2009-13.01.2010. Αχ αλλάξαμε και την χρονιά μαζί! 




Εντάξει, τέλος το δούλεμα! Α= Αρρώστια! Και τι δεν έχω πάρει, δυο φορές αντιβίωση, εισπνοές, τρία διαφορετικά σιρόπια, lysopaine, strepsils, μπλε χαπάκια. Έφαγα άπειρες σουπίτσες, ήπια άπειρα τσάγια. Τα Χριστούγεννα κλεισμένη μέσα γιατί έπρεπε να μαι σε άκαπνο περιβάλλον. ΦΤΑΝΕΙ. έχω βαρεθεί μιλάμε.
Βρογχίτιδα με έναν απαίσιο βήχα στην αρχη.. καπια στιγμή κόπασε..αλλά γυρνώντας στα θρανία..ξανά.. αμυγδαλές, μπούκωμα, λαιμός. Αργοπεθαίνω.. μπουχουχουχου.
Κάθε μέρα ακούω περαστικά. Κάθε μέρα όμως!!! Το καλύτερο όμως το πε η φίλη μου η Βάσω από Καβάλα.. " Ρε τελικά μήπως είσαι αλλεργική στο σχολείο;" (Λες;;;;;)

p.s.: Το ξέρω ότι το 2010 είναι άκυρο post. Δεν ήθελα να ξεκινήσω την χρονιά με γκρίνια!

2010

καθυστερημένες ευχές για ένα γαμάτο 2010! Για όλους μας.




 
Clicky Web Analytics